Terug naar Nederland

Inmiddels zijn we ruim twee weken terug in Nederland, dus het is hoog tijd om te schrijven over onze laatste dagen in Thailand. Al twee weken voor we moesten vliegen, voelde het een beetje alsof onze terugreis eraan zat te komen. Anders dan eerst, stonden onze bestemmingen nu vast en hadden we zelfs een tijdsplanning. Het was duidelijk dat het einde naderde.

In Railay beach, de plaats waar we waren toen Tom de vorige blog schreef, zijn we niet lang gebleven. Het was daar veel te duur en eigenlijk ook niet heel leuk. We gingen liever wat eerder naar Khao Sok, onze volgende bestemming. Dat was een national park waar anderen heel enthousiast over waren geweest. Daar aangekomen zijn we op zoek gegaan naar de leukste tweedaagse tour in het park. Ik was net ziek geweest, en nog niet weer helemaal aangesterkt, waardoor we helaas geen zware en avontuurlijke kampeertocht konden doen, want daarbij moesten ook veel kilometers door de jungle gelopen worden. Gelukkig waren er ook tours naar het meer, misschien wel de mooiste plek van het park. We werden met de boot naar onze slaapplaats gebracht: drijvende bungalows op het water, met prachtig uitzicht. 's Middags stond er een wandeling naar en door een grot op de planning. Daar gingen we samen met onze gids en groep naartoe. We moesten ongeveer een uur door de jungle wandelen voor we bij de grot waren. We waren al gewaarschuwd dat we binnen nat zouden worden, en dat was niet overdreven. Op sommige plaatsen was het water zeker anderhalve meter diep. Verder was het donker, waardoor we niet heel goed konden zien waar we liepen, maar gelukkig hadden we allemaal een klein zaklampje gekregen. Het was een bijzondere ervaring, die achthonderd meter door de grot. Onderweg zagen we nog wat spinnen en vleermuizen. Het enige nadeel waren de vele andere toeristen en vooral ook sommige gidsen, die iedereen heel erg aan het opjagen waren. Nadat we de grot helemaal door waren, moesten we grotendeels dezelfde route teruglopen als de heenweg, en toen werden we met de boot weer teruggebracht naar onze bungalows waar we later op de dag ook aten. Na het avondeten gingen we op nachtsafari, ook weer per boot. De sterrenhemel was eigenlijk het interessantst, want verder hebben we alleen maar heel veel bomen en één uil gezien. Ook de ochtendsafari van de volgende dag was niet veel beter. We hebben een soort leguaan en wat apen gezien, maar apen lopen ook gewoon langs het zwembad bij Railay beach, dus die waren niet heel boeiend, al is het natuurlijk leuker om ze in hun natuurlijke leefomgeving te zien. Die middag was er nog een wandeling naar een andere grot, maar daarbij ben ik niet meegegaan omdat het veel omhoog ging en ik me nog niet helemaal goed genoeg voelde om die inspanning te leveren.

De volgende ochtend namen we de bus naar Hua Hin. Daar zouden mijn opa en oma ons komen ophalen met de taxi. We gingen namelijk een paar dagen bij hen logeren in een resort! Het liep alleen een beetje anders. Na een tijdje riep iemand van de bus 'Hua Hin', wat over het algemeen betekent dat iedereen voor die plaats uit moet stappen en dat je er ongeveer bent. We stonden dus met een aardige groep op de stoep, toen we ontdekten dat we helemaal niet in Hua Hin waren. Na een tijdje werd het duidelijk dat de busmaatschappij wel ons vervoer naar de stad wilde vergoeden, maar dan moesten we wel nog drie kwartier wachten. Aangezien we ergens tussen Hua Hin en Phu Noi, het dorpje van het resort, in waren gedropt, had het voor ons niet veel zin om van dat aanbod gebruik te maken. Het probleem was alleen dat mijn opa en oma dus compleet ergens anders op ons stonden te wachten (ook al best lang, want onze bus had al vertraging). Gelukkig lukte het om een local om onze locatie aan de taxichauffeur van opa en oma uit te leggen, en twintig minuten later konden we hen dan eindelijk ontmoeten. Het was erg vreemd en bijzonder om familieleden uit Nederland te zien aan de andere kant van de wereld. Druk pratend zijn we naar het resort gereden, waar we 's avonds lekker zijn gaan eten. Hierna zijn we nog vier volle dagen gebleven. Die tijd hebben we vooral gevuld met fietsen, aan het strand zitten, lezen etc. Phu Noi ligt in een erg mooie omgeving, en we hebben de plekken gezien waar opa en oma vaak komen, wat heel leuk was. We hebben ook veel restaurantjes gezien, en we hebben nog een wandeling gemaakt naar een tempelgrot. 's Ochtends rond half elf staat de zon daar zó dat het licht precies door een gat in de berg op de tempel valt. Gelukkig waren we er op tijd, vooral ook omdat de meeste mensen blijkbaar later opgestaan waren en daarna pas kwamen, waardoor het erg druk werd. In het dorpje onderaan de berg hebben we nog even de laatste souvenirtjes ingeslagen, en daarna hebben we genoten van onze laatste echte middag in Thailand.

De volgende dag namen we namelijk de bus terug naar Bangkok, en hoewel we daar nog een nacht zouden slapen, voelde dat toch al echt als de terugreis. Na een busrit van vier uur, die erg kort leek te duren na al onze ritten van meer dan acht uur, kwamen we mooi op tijd aan in de stad. We hadden weer hetzelfde appartement geboekt als met kerst, dus we konden er meteen naartoe en hoefden deze keer niet te zoeken. 's Avonds hadden we geen zin meer om de moeite te nemen om naar een andere plek in het centrum toe te gaan, dus hebben we onze reis in backpackersstijl afgesloten door goedkoop en Thais te gaan eten bij een straatrestaurantje. We zorgden dat we precies genoeg geld overhielden voor een Seven Eleven-ontbijt de volgende ochtend en voor de skytrain naar het vliegveld.

Na een vlucht van ruim tien uur landde ons vliegtuig in Helsinki, we vlogen namelijk met een Finse maatschappij. We moesten die nacht dertien uur wachten op het vliegveld, en het was nog erg lastig om die tijd te vullen. We zijn eerst maar gaan avondeten, ook al hadden we eerder al een soort avondmaaltijd in het vliegtuig gekregen. Daarna hebben we zo lang mogelijk over het vliegveld gelopen, maar dat was niet heel groot. Vervolgens zijn we maar in een raar soort kamertje gaan zitten, met tapijt op de grond en wat aparte stoelen. We wilden zo lang mogelijk wakker blijven om een normaal ritme te krijgen, maar vanwege het tijdverschil waren we om negen uur al ontzettend moe. Dat was dan ook al twee uur 's nachts Thaise tijd. We hebben dus geprobeerd te slapen, maar we lagen heel slecht en werden steeds wakker. Een deel van onze tijd hebben we daarom nog maar gevuld met lezen en internetten. Om zes uur, een uur voordat we ons klaar zouden gaan maken voor de vlucht, kwamen we erachter dat er dertig meter verder een sleeping area was met een soort bedden. Heel fijn, maar helaas was dat voor ons niet echt meer de moeite waard. Stom dat we eerder niet verder hadden gezocht, We kochten broodjes en thee als ontbijt, allemaal verschrikkelijk duur vergeleken met wat we gewend waren, en waren uiteindelijk nog aan de late kant met boarden. Maar goed, zo waren we onze reis in september ook begonnen op Schiphol.

Terug in Amsterdam stond er een heel ontvangstcomité inclusief spandoek op ons te wachten. We hebben met z'n allen wat gedronken, voor we teruggingen naar Zwolle om hier te lunchen. Daarna was het tijd om na twintig weken afscheid van elkaar te nemen. Het was daarna wel even anders, maar het leven in Nederland is ook al snel weer normaal, en ik ben blij om iedereen weer te kunnen zien.
Nou, dit was de laatste blog. Ik zal er straks nog een paar foto's bij zetten, en dat is het dan. :) Bedankt voor het lezen van onze verhalen!